Het is een gewone doordeweekse dag. Ik sta bij Menno in de supermarkt. Dan hoor ik drie onsterfelijke woorden: “Beatrix, kassa 4.” Ik kijk om. Het zal toch niet waar zijn…
Het was niet waar en dat wist ik ook. Beatrix is wel echt en ze werkte ook echt bij Menno achter de kassa, maar ze is niet onze oud-koningin. Toen “Beatrix, kassa 4” door de winkel schalde, bliksemden beelden en zinnen door mijn hoofd. Soms is een column in een flits geboren, al moet ik de woorden dan nog even naar het papier verplaatsen. Het zou een scène uit Jiskefet kunnen zijn.
Beatrix, net druk vakken aan het vullen, loopt gehaast naar kassa 4, want de rij wachtenden dreigt te lang te worden. De klant is koning, ook voor een prinses! Ze slaat keurig een halfje wit aan, een pot pindakaas en een pond gehakt. Wat kost de bloemkool ook alweer? Oh ja, 1 euro 85. “Dat is dan 10,75 mevrouw. Spaart u ook zegeltjes?”
Ik zie het zo voor me: ons voormalige staatshoofd in de huiskleuren van de plaatselijke super, haar kapsel stormvast als altijd. Minstens zo hilarisch zouden de reacties van de klanten zijn. En de rijen voor kassa 4 zouden aangroeien tot bij de zuivel. Kassa 5 gaat ook open, meneer. Prima, maar ik wacht wel wat langer vandaag. Beatrix die je nog een fijne dag wenst, wie wil dat nou niet?
Ik kan me voorstellen dat Beatrix met haar tachtig lentes geen trek heeft in een nieuwe carrière. Voor haar kleinkinderen zou het helemaal niet gek zijn een poos achter de kassa te werken. Er is geen betere plek denkbaar om een dwarsdoorsnede van de Nederlandse bevolking te leren kennen. Daarnaast weten supermarktmedewerkers natuurlijk precies wat een zak aardappelen kost, of een kilo mandarijnen.
Hoe Willem-Alexander en Maxima hun kinderen opvoeden is mij niet bekend, maar ik kan me indenken dat de A’tjes geen weet hebben van de prijs van een volkorenbrood. Terwijl het nuttig is om de waarde van geld te leren kennen, te bedenken dat niet iedereen van een gouden bordje eet. Behalve dat vinden de meisjes van Oranje het waarschijnlijk heel gezellig in de winkel.
In elke supermarkt loopt tenslotte een legertje tieners rond om een zakcent bij te verdienen. Tijdens het werk is er best ruimte om een snelle afspraak te maken voor een middag studeren of een feestje. Ik zie het wel zitten, de A’tjes in de supermarkt. Achter kassa 4 natuurlijk.
