Zand, daar kun je leuke dingen mee doen. Taartjes maken, kastelen bouwen, tussen je tenen door laten glijden. Je kunt er ook tachtigduizend vrachtwagens mee vullen. Maar daar ga ik het nu niet over hebben.
Die hele kwestie rond de Beuningse Plas zegt de kinderen die op het Waalstrand spelen helemaal niets. Zij houden zich met belangrijker zaken bezig. Zoals: hoe bouw ik van los zand een stevig fort dat er ook nog mooi uitziet? Niks architect, niks bouwtekening. Alleen een emmer, een schepje, zand en water. Flodderen voor gevorderden. Het Dijkmagazijn verzorgt de activiteit. Er is begeleiding, die is echter alleen nodig om drinken in te schenken en te zorgen dat de kinderen niet te ver het water ingaan. De rest regelen de bouwers zelf.
Ze sjouwen zware emmers met nat zand het strand op. Kleine handen kloppen en graven tot er een onneembaar kasteel ontstaat. Als het bouwsel tenminste niet te dicht bij de waterlijn staat, want dan vreet de Waal hapje voor hapje de dikke muren aan. Ik kijk rond en maak hier en daar een foto. Dit vermaak is zo simpel en juist daarom zo mooi. De kleintjes vermaken zich urenlang. Plons, daar gaat een steen het water in, flats, daar ligt weer een berg zand. Vandaag speel ik niet mee, mijn camera houdt niet van fijne korrels.
Helaas, want ik voel me niets te oud om een beetje te blubberen. Een vader helpt zijn dochter met het decoreren van een torentje, moeders slepen bouwmaterialen aan. Even geen computerscherm, geen targets, omzetcijfers of klas vol opstandige pubers, maar met de zon in de nek en de voeten in het warme zand kiezelsteentjes recht leggen. Kantelen plaatsen is een zorgvuldig werkje!
Volwassen worden is heel goed, maar volwassen zijn zonder nog een stukje kind in je hart, dat lijkt me niets. Wie kent niet de reclame van de reisaanbieder waarin een moeder ineens touwtje-springt? Dat is toch heerlijk. Spelen is gezond voor een mens. Het verlaagt stress en stimuleert creativiteit en fantasie. Ik zie ook wel dat de kinderen voornamelijk natte bulten bouwen. Maar als ik met hun ogen kijk, zie ik kastelen met een slotgracht. Spelen is niet moeilijk en kan overal. Bijvoorbeeld op een mooie dag aan de rivier. Zand en water, meer is niet nodig.
