Alpha en omega. Het begin en het einde. Deze column is helemaal het einde. Om precies te zijn van de reeks stukjes die ik wekelijks uit mijn pen liet vloeien. Stukjes over kleine onderwerpen zoals mijn hond die een rat ving of over grotere thema’s zoals de gemeenteraadsverkiezingen. Soms serieus, meestal met een scheut fantasie of op z’n minst enige overdrijving. Fantasie met waarheid als basis.
In de allereerste columns die ik schreef, zocht ik naar een vorm die bij mij past. Ik ben niet de weg ingeslagen van de politiek of de maatschappijkritiek. Ik heb het licht en eenvoudig gehouden. Verhaaltjes met een vleugje humor, over van alles en nog wat. De ene keer liep ik drie dagen op een onderwerp te broeden, de week daarop klonk het letterlijk door de supermarkt. Beatrix, kassa 4! Een zin was genoeg, in een seconde zag een column het levenslicht.
Is de inktpot leeg? Nee, de inspiratie is niet verdwenen, ook al moest ik er zo langzamerhand wel meer voor waken mezelf niet te herhalen. Ik blijf uit mijn inktpot putten, alleen staat die nu in Boxtel. Daar woon ik niet, maar ik werk er wel. Ik heb sinds een paar dagen weer een fulltime baan, als redacteur van Brabants Centrum. Een nieuw begin dus! Vandaar mijn keuze om met mijn columns te stoppen. Overdag werk ik en ’s avonds ben ik nogal eens op pad. Zit ik niet op het orgel, dan ben ik aan het badmintonnen of blaas ik in de fanfare. En om nu een column te schrijven tussen twaalf en twee ’s nachts, dat zie ik dan weer niet zitten. (Ook al ben ik doorgaans lang op).
Vanaf november dus geen Voetnootjes meer in de Koerier Beuningen. Ik heb de columns met veel plezier geschreven en genoten van de vele reacties die ik kreeg. Het is fijn voor een stukjesschrijver om te weten dat hij trouwe lezers heeft. En het is ook heerlijk om met een onderwerp aan de haal te gaan, om te spelen met woorden, om kwinkslagen te verzinnen. Mijn columns, hoewel soms een tikje moralistisch, waren niet bedoeld om een hoogdravende boodschap over te brengen. Als ik mensen een wekelijks momentje van ontspanning heb bezorgd, een glimlach misschien, dan ben ik tevreden.
