Het jaarlijkse hoogtepunt van meteorenzwerm de Perseïden is in de nacht van maandag op dinsdag, met ongeveer 65 meteoren per uur. Maar ze zijn niet heel lang te zien: de bijna volle maan gooit roet in het eten.
Volgens de Nederlandse Onderzoekschool voor Astronomie is de zichtbaarheid maar minder dan een uur goed. Dat komt doordat de bijna volle maan pas laat ondergaat. De meteoren zijn te zien met het blote oog, vanaf een onbewolkte, donkere plek.
Vallende sterren zijn lichtflitsen die af en toe aan de sterrenhemel verschijnen. Ze worden veroorzaakt door ruimtepuin, vaak niet groter dan een zandkorrel, dat ongeveer 100 kilometer boven ons hoofd in de aardatmosfeer terechtkomt. Door de hoge snelheden wordt de lucht vóór zo’n gruisdeeltje gecomprimeerd, verhit en aan het gloeien gebracht. Dat is te zien als een flits.
