Edwin de Waal vertelt...

01 sep 2012, 11:14 Nieuws
qnqfieutphu4y8bnlfqnx625u 170087

WEURT, 1 september 2012 - Regelmatig gaan we op bezoek bij een bekende uit de gemeente die over het heden en verleden van het dorp wat te vertellen heeft en vragen naar zijn of haar visie over het dorp en haar gemeenschap. Vandaag zijn we te gast bij Edwin de Waal uit Weurt.

WEURT, 1 september 2012 - Regelmatig gaan we op bezoek bij een bekende uit de gemeente die over het heden en verleden van het dorp wat te vertellen heeft en vragen naar zijn of haar visie over het dorp en haar gemeenschap. Vandaag zijn we te gast bij Edwin de Waal uit Weurt.

.

Ik ben opgegroeid in een gezin van zes
Edwin, Janine en hun twee kinderen wonen pas 2 weken op de Rozenburg. Hiervoor hebben zij een jaar in het huisje van The Seelen op de Scharsestraat gewoond. Zij kwamen als eerste in de nieuwbouwwijk en dat brengt zowel plezier als ongemak met zich mee. Het terrein is een bouwput en tot laat wordt door toekomstige bewoners geklust.

Edwin is nog met zijn laptop aan het werk, maar gaat afronden en dan is er tijd voor mij. Vol trots mag ik het hele huis zien en Nina toont enthousiast haar kamer. Het bed ligt vol knuffels en zij demonstreert hoe zij toch in haar bedje kan slapen en dan komt de vraag " Wat kom jij nu eigenlijk doen ". De kinderen bij de Waal krijgen het nog beter, want de immens grote zolder gaat geheel speelterrein worden.

Heb jullie nooit overwogen om op de Scharsestraat te blijven?
Het huis was heel klein en enkelsteens. Het was echt behelpen, maar het was fantastisch. Een locatie om van te dromen. Als ik had gekund, dan hadden we het gekocht, maar het gaat ver boven ons budget. Het is niet anders en ik zie het zo: Wij hebben toch maar mooi één keer in ons leven op een droomlocatie gewoond, ik ben Geert Peters dan ook zeer dankbaar dat hij dat ons gegund heeft. Dat maken wij nooit meer mee.

Ik luister en denk, wat goed dat zij zo genieten van de dingen die op hun weg komen, maar o zo realistisch zijn in het trekken van grenzen en tevreden kunnen zijn.

Edwin vertelt verder over de Rozenburg
Nog niet alles is ingevuld. Recht voor ons moet nog gebouwd worden. Niet duidelijk is wat daar zal komen. In eerste opzet zouden daar luxe woningen komen, maar er is vooralsnog geen belangstelling voor. Ik hoop wel dat dit alsnog gaat lukken, want de wijk komt goed in evenwicht als er een mixture aan populatie is. Ik ben voor een afspiegeling van de maatschappij en die is gemêleerd. Te veel van het zelfde is nooit goed.
En zo leer ik Edwin kennen als een man die weloverwogen zijn mening ventileert en motiveert. Edwin is een prater en ik heb hem slechts één keer kunnen betrappen op een uh, uh. Dat was toen hij iets ging zeggen over zijn oom Jan en zocht naar woorden om de man op een correcte manier te karakteriseren.

Je hebt eigenlijk altijd op deze plek gewoond toch?
Nee, ik ben geboren in de Herdenkingsstraat, maar vrij snel trokken mijn ouders in bij Ome Anton en Ome Jan. Ik zeg ook altijd, dat ik ben opgegroeid in een gezin van zes. (red: Jopie, Henk, Edwin Ellinda, Anton en Jan)

Het is echt waar, dat ik meer op mijn donder heb gehad van ome Anton, dan van mijn vader. Want hij was de hele dag thuis en mijn vader maakte lange dagen. Anton was mijn tweede vader.... En dan zoekt hij samen met Janine naar woorden om ome Jan op een goede manier neer te zetten. Uiteindelijk zegt Edwin dat ome Jan als het ware een broer voor hem was. Ze deden dezelfde dingen en Ome Jan genoot het hardst, van stoeprandje gooien tot plezier maken in de uiterwaarden.

Ik ben wel een paar jaar uit huis geweest. Na de hotelschool heb ik gewoond in Gent, vlakbij het Belfort. Maar de mooiste tijd ligt absoluut in Weurt.

En je familie woont hier!
Janine heeft 10 jaar in Nieuw Zeeland gewoond en ergens zouden wij daar ook wel willen wonen, maar dat kan ik mijn moeder niet aan doen. We hebben zo fijne band met elkaar. Elke dag ga ik wel even naar mijn moeder om koffie te drinken. We helpen elkaar en dat was al in de winkel. Toen ome Anton in het ziekenhuis lag, heb ik ook veel gedaan in de winkel.

En dan komt ter sprake het grote verdriet door het overlijden van hun dochtertje Sterre. Zo onverwacht en zo onherroepelijk is de dood. Ik ben verbaasd hoe dit jonge gezin de veerkracht heeft gehad om met dat verlies om te kunnen gaan. Edwin spreekt zijn waardering uit over de dorpsgenoten. Het dorp heeft in die tijd zo veel voor hen betekend. Zelfs bij Ans en Elin werd stil gestaan bij het verlies.

Wat is belangrijk geweest voor je in Weurt?
Zondermeer WVW. Ik ben daar gevormd. Een voetbalclub is zo belangrijk. Je leert mensen kennen en je krijgt karakter. Ik ben geworden die ik ben voor een groot deel door WVW. Ik voetbal nog steeds en ben pas 2 jaar geleden gestopt met zaalvoetbal. Ook dat is zo'n vriendenclub. Jaarlijks maken we een uitstapje met leden en oud leden. Dat is zo leuk joh.
Nina hebben we dan ook op hockey gedaan. Het is zo belangrijk voor kinderen.
Ik ben jeugdprins Carnaval geweest, maar wat ongelofelijk veel indruk gemaakt heeft is dat we kampioen geworden zijn met WVW. Dat kan ik niet onder woorden brengen wat dat voor mij betekend heeft.

Edwin blijft maar praten en het is heerlijk om naar zijn verhalen te luisteren. Hij is beschouwelijk en reëel. Hij weet wat hij wil en kan met mensen omgaan. Edwin is accountmanager en ik weet zeker dat het bedrijf een goede aan hem heeft.

Waarom toch weer in Weurt komen wonen?
Wij hebben in de Herdenkingstraat gewoond, maar we groeiden uit dat huis. Lang zag het er naar uit dat we het dorp gingen verlaten, want in Weurt wordt niets gebouwd. We hadden de focus op Beuningen/Ewijk. Maar uiteindelijk wilde Janine Weurt niet verlaten.

Edwin vertelt over de vrijheid, de rust en de leuke mensen uit Weurt en vertelt en vertelt..........

Ik heb een heerlijk avondje gehad bij de fam. de Waal.

Ik vraag me af:
Zou het komen door het opgroeien in een gezin van 6, of komt het omdat hij een de Waal is, misschien door de impact van Weurt? Of toch gewoon door WVW.
Wie zal het zeggen!!!!

Foto's/tekst: Hans Straten


Eerder verteld.....
Augustus: Kees Aalbers
Juni: Freek Gelsing
Mei: Pater Jan Volkers
April: Virginia Bartels
Maart: Koos Arts
Februari: Jan Lemmen