‘’Weet je wat? Stop het in een envelop en stuur deze naar Afrika!‘’ Een
typisch en cynisch antwoord dat je krijgt wanneer je vraagt of het
voedsel écht in de groene kliko moet. Wie kent deze ‘bak’ niet? De
onmacht wordt in dit antwoord direct duidelijk. Het is te laat. Het
voedsel is niet meer. Het is niet te behouden. Het is overbodig. Kortom,
het moet weg. In plaats van dat het voedsel via een envelop in Afrika
eindigt, vind het zijn laatste rustplaat tussen de wanden van de groene
kliko, die vaak de naam Swill draagt.Door Thomas Luttikhold
Vroeger
Soms vraag ik mij dan af hoe men dit vroeger deed, want zo lang is die groene kliko er nog niet. En is de al oudste ‘bak’ van de planeet niet ‘’Vroeger was alles beter‘’? Dus met vol goede moed dook ik in Google om binnen twee minuten gefascineerd te zijn door het Parijs anno 1800. Parijs toentertijd was namelijk vergelijkbaar met een mierenhoop. De tijdsgeest was hiërarchisch, waardoor de rolverdeling helder was. Rond vijf uur dumpte de rijken hun afval op straten, waarna de armen tijdens een twee uur durende migratiestroom vanuit het platteland, de stad weer picobello in orde maakten. Het afval was weg, tot de laatste kruimel. Containers waren er niet, laat staan de groene.
Swill
Dat vroeger alles beter was lijkt een illusie. Inderdaad, lijkt. Nota bene de Eerste Wereldoorlog was het begin van het besef hoe inefficiënt voedselverspilling is. Het was juist toen dat de Britse overheid campagne voerde tegen voedselverspilling. De flyers waarop een stel hongerige varkens verlekkerd naar een prullenbak keken, hingen van Newcastle tot Plymouth. Logisch, want in de tijden van oorlog gaan niet alleen mensen op rantsoen, de dieren ook. Misschien was het niet de efficiëntste manier om tijdens een oorlog met miljoenen doden een inefficiëntie aan het licht te brengen, maar de ‘ bak’ hierachter is: het werkte wel.
De groene kliko
Ook al zijn er geen bronnen die dit kunnen bevestigen, maar waarschijnlijk deed de groene kliko toen zijn intrede. Nu kennen we de groene kliko voornamelijk als dat vieze stinkende ding, dat ergens achter in een steegje weggemoffeld is en ten tijde van warm weer overbevolkt wordt door maden. Juist, de varkens uit 1915 hebben plaatsgemaakt voor maden. Vanuit ‘de voorlopers’, het Britse parlement, stamt een Europese wet die bepaalt dat het voeren van voedselresten aan varkens verbied. Des te cynischer als je weet dat Swill het Engelse woord is voor varkensvoer. Over een afval ‘bak’ gesproken, misschien waren vroeger enkele dingen toch beter.
*’Bak’ is een synoniem voor grap
