Een goede week geleden, op een druilerige zondagmiddag stond ik met mijn
moeder in het weiland achter ons huis. Het was de eerste herfstzondag,
zo’n dag waarbij je liever met een dekentje en een kop warme
chocolademelk voor de tv hangt, dan dat je buiten gevonden wordt.Door Thomas Luttikhold
De blubber aan mijn laarzen en de frisse wind door mijn hoofd zorgde ervoor dat de zomer plots ver weg lijkt. Het is nota bene ook al half september. Het mocht ons niet deren, wij houden niet zo van chocomelk. Wij gingen op ‘jacht’ naar het rijke arsenaal dat de natuur ons na de zomer te bieden heeft.
Traditie
Samen met mijn moeder trad ik in de schoenen van mijn voorouders. Beter gezegd, de laarzen van mijn voorouders. Gewapend met een tasje en een dikke trui gingen we naar ons eerste slachtoffer, de vlier. Een pracht van een boom volgeladen met kleine zure en zoete bommetjes; de vlierbes. In deze tijd van het jaar perfect van smaak en ze lijken te ‘schreeuwen’ om geplukt te worden. Na nog geen vijf minuten gingen we met tegenzin weer terug naar binnen, de tas zat namelijk al bomvol. Naast het plezier van zelf (gratis!) fruit plukken, genieten we ook nog maandenlang van vlierbessenjam, vlierbessenlikeur en vlierbessensap.
De vlierbes als wondermiddel
De vlierbes is geen nieuweling in de culinaire wereld. Integendeel, onze voorouders berichtten in 1615 al van de medische werking van de vlierbes. Zwellingen, overtollig slijm, roos en een slechte stoelgang? Zet per direct een vlier in je tuin, want de bes verhelpt al deze kwalen. Oh, ook niet onbelangrijk, het helpt je ook nog eens bij het lijnen. De makers van het ‘crashdieet’, ‘Atkins dieet’, en het ‘ananas dieet’ zitten allemaal verkeerd. Tenminste, als je onze voorouders mag geloven. Hulde aan de vlier.
Vergeten fruit
Mijn moeder en ik hadden er moeite mee om na onze ‘jacht’ de bomen bomvol met bessen achter ons te laten. Een deel zal opgegeten worden door vogels, maar de rest zal verpieteren tot stof. Typerend voor een product dat ‘vergeten’ schijnt te zijn. In de super betalen wij grof geld voor rood fruit, terwijl de natuur zoveel gratis te bieden heeft. Iets dat onze voorouders snapten, maar wij op een of andere manier niet meer. Verloren kennis is eigenlijk ook een vorm van ‘waste’ en bovendien enorm zonde. Mocht ‘Vadertje Winter’ onverhoopt snel voor onze deur staan, dan nip ik de kou weg met mijn overheerlijke zelfgemaakte vlierbessenlikeur. Proost!
thomasluttikhold.nl
Klik en “Vind Waste Watchers leuk” op Facebook