Beuningen en zand, dat is bepaald geen gouden combinatie. Nog niet zo heel lang geleden balanceerde de gemeente op de rand van een faillissement door de zandwinning in de Beuningse Plas. De gemaakte kosten waren destijds al 33 miljoen euro, de opbrengst van de aanbesteding bedroeg 13 miljoen. Een verlies dus van een schamele 20 miljoen euro.
De financiën van de gemeente zijn inmiddels weer op orde, maar dit debacle is toch nog niet uit het collectieve Beuningse geheugen verdwenen. De tweede misser dreigt nu. Het zand moet namelijk van de Beuningse Plas naar de Westkanaaldijk. Dat zou in theorie met mankracht kunnen. Je trommelt een legertje van duizend mensen op, zorgt voor voldoende kruiwagens en gaat aan de slag. Dat is milieuvriendelijk en relatief goedkoop. Het gaat alleen niet erg snel.
Een transportband is een andere optie, maar daar schijnt een farmaceutisch bedrijf in Nijmegen moeilijk over te doen. Dus denkt Beuningen aan vrachtwagens die als het even kan op zo schoon mogelijke brandstof lopen. Op zich gaat het natuurlijk maar om een paar trucks, niet meer dan een kleine tachtig per dag. Gedurende de hele looptijd van het project zijn dat er zo’n 280.000. Peanuts. Vreemd eigenlijk dat inwoners van Weurt en Nijmegen-West zich druk maken om tachtig vrachtwagens per dag.
Vreemd ook dat de gemeente Beuningen zich profileert als groen en milieubewust. In Ewijk bouwt ze een eco-wijk, in Weurt rijden de komende zestien jaar 280.000 vrachtauto’s. Vervoer per vrachtwagen is niet goedkoop. Beuningen rekent op een bijdrage van buurgemeente Nijmegen. Gezien het commentaar in de kranten is het echter de vraag of Nijmegen daadwerkelijk meebetaalt. Met wat nadenken is er vast nog wel een betere vervoersoptie te bedenken, maar de klok tikt door. Als de ontzanding niet per 1 januari 2020 kan beginnen, dreigt er voor de gemeente Beuningen een flinke claim van ontzander Boskalis. De tijd dringt.
Je zou ook kunnen zeggen: Beuningse Plas, zand erover. Het plan zag er leuk uit, er zijn wat dingetjes verkeerd gelopen, klaar ermee. Jammer van het geld, dat wel. Helaas, aan zulke projecten zijn altijd contracten gebonden. Beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald gaat niet altijd op. Wat er nu gebeurt, is afwachten. Laten we er maar op hopen dat de gemeente Beuningen niet met het zand het schip in gaat.
