Beuningen geen eiland meer

Van
de Akker (bioloog en journalist) is alweer sinds 1996 verbonden aan Het
Dijkmagazijn Beuningen.  Met meer dan 50 vrijwilligers levert Het
Dijkmagazijn onder andere een belangrijke bijdrage in natuur- en
milieueducatie aan scholen in het Land van Maas en Waal in de vorm van
practicum en praktijk.

Scholen bepalen de vraag en Het
Dijkmagazijn levert op maat. Van de Akker maakt in de lesprogramma’s 
gebruik van locaties zoals de Beuningse uiterwaarden, plaatselijke
melkveebedrijven,  fruitbedrijven, het Roodslag en de Heemtuin uit
Druten. Soms ook een nabij gelegen park vlakbij de school. Leren in de
praktijk motiveert en heeft een meerwaarde. De meerwaarde die Het
Dijkmagazijn aan het natuuronderwijs levert staat niet ter discussie, De
verminderde belangstelling komt door het overvolle lesprogramma en de
zware belasting van de docenten. William anticipeert hierop door het
lesprogramma te  vernieuwen en te verbeteren. Het geheel moet een
‘Schwung’ krijgen. De gemeente blijkt een waardevolle partij voor Het
Dijkmagazijn te zijn.

Techniek
Van
de Akker ziet kansen door een participatie  met techniek aan te gaan.
Traditioneel liggen bij techniek de aandachtsvelden op overbrengingen
(tandwielen), elektriciteit, bewegingen en dergelijke. Het Dijkmagazijn
wil samen met techniek een stap maken naar biotechnologie. Hij heeft
contacten met de Universiteit van Wageningen om expertise in te zetten.
Van de Akker denkt bijvoorbeeld aan plantveredeling,  maar het kan ook
gaan over voeding of kleding. 

Klein
Het
Dijkmagazijn Beuningen is proportioneel klein, maar heeft stevige
lijntjes met collega instituten. Van de Akker ziet, zeker in moeilijke
tijden, voordelen van een kleine organisatie.  Hij somt probleemloos
collega-plaatsen op, die in zwaar weer terecht gekomen zijn. “De kleine
setting en fantastisch support van het bestuur en vrijwilligers, maakt
dat wij een grote slagkracht hebben en snel kunnen reageren op
veranderingen”

Bezoekerscentrum
“Je
ziet een toenemende stroom van bezoekers uit Nijmegen. Ongetwijfeld
speelt de nieuwe brug daarin een rol en daar kun je van alles van
vinden, maar dat is niet belangrijk. Je moet de kansen nemen en vooral
anticiperen op wat komt. Verstandig is om al direct in Weurt de route
anders in te richten. Het moet niet gaan als in de Ooij. We willen
keuzes bieden: een struinroute door de uiterwaarden en een route over de
oeverwallen. Daarmee halen we drukte van de dijk af.”
 
“Het
rivierengebied lijkt in rust en te slapen. Het lijkt zo onveranderlijk,
maar dat is een illusie.  Door de dynamiek van een snelle groei past het
landschap zich in no time  weer aan. 5  jaar geleden zag het er hier
heel anders uit.  Onlangs heeft er een enorme houtkap plaatsgevonden en
nu is men bezig met de nevengeul. Over een jaar kun je van deze 
ingrepen niets meer waarnemen en lijkt het of het altijd zo geweest is.
Kijk je op oude kaarten dan zie je de veranderingen, maar loop je hier,
dan lijkt het gebied te slapen. Een ware illusie”  zegt van de Akker.

Samen
met vele partners is het gebied ingericht en gevormd tot wat het nu is.
Een bepalende speler is Free Nature.  Zij beheren de  begrazing van het
gebied en bepalen hiermee in grote mate  het biotoop en dus indirect
het programma van Het Dijkmagazijn. William waardeert de samenwerking
met alle partners en illustreert dat door een plan van het Historisch
Besef. Deze organisatie wil binnenkort in samenwerking met de
‘overkant’  tot historische theater in de uiterwaarden komen. 
Ontwikkelingen waar William naar uitkijkt.

Het Dijkmagazijn heeft
een niet weg te denken functie in het Beuningse verworven. Burgers,
groepen, bedrijven, kinderen en vele anderen, hebben onder begeleiding
kennis gemaakt met natuur, milieu en avontuur. In het najaar bezoeken de
kleintjes het sprookjesbos in het Roodslag. Op de route worden dan
verhalen voorgelezen en de kinderen zien de kabouterwereld in het echt
en er wordt gefluisterd dat kinderen dingen kunnen zien, die volwassenen
niet kunnen zien. Je moet alleen wel zachtjes praten.
Op
woensdagmiddagen komen de WaalWoemi’s (kinderen tussen 7 en 12 jaar) om
bijvoorbeeld hutten te bouwen, te struinen of om detective te zijn. De
jongelui doen onderzoek aan de hand van botresten om te zien welk dier
het slachtoffer is en wie mogelijk de moord gepleegd kan hebben.   

 Het Dijkmagazijn als bezoekerscentrum groeit in populariteit maar”, stelt van de Akker “educatie blijft belangrijk voor ons.”

Mede door William van de Akker is Beuningen geen eiland meer.